Rüşvet, Zimmet ve İrtikap Nedir?

Rüşvet, zimmet ve irtikap, hukuki terimler olarak suçları ifade eden kavramlardır. Bu terimler genellikle yasal düzenlemelerde ve ceza hukukunda kullanılır. İşte bu kavramların genel anlamları:

1. Rüşvet:
   • Rüşvet, bir kişinin diğer bir kişiye veya kamu görevlisine, genellikle resmi bir görevin yerine getirilmesi karşılığında para, mal veya başka bir menfaat sağlamasıdır.
   • Rüşvet, dürüstlüğü ve adaleti zedeleyen bir davranış olarak kabul edilir. Bir ülkede rüşvet suçu, genellikle yolsuzlukla mücadele yasaları çerçevesinde düzenlenir.
2. Zimmet:
   • Zimmet, bir kişinin kendisine ait olmayan bir malı veya parayı kötü niyetle elinde tutması veya kullanmasıdır.
   • Zimmet suçu, genellikle güvene dayalı ilişkilerde ortaya çıkar. Bir kişi, kendisine emanet edilen mal veya para üzerinde hukuka aykırı bir şekilde tasarruf ederse, zimmet suçu işlemiş olabilir.
3. İrtikap:
   • İrtikap, bir kamu görevlisinin, görevi sırasında kendisine ait olmayan bir malı zimmetine geçirmesi veya kullanmasıdır.
   • İrtikap suçu, genellikle kamu görevlileri arasında görülen bir suçtur. Kamu görevlisi, görevi sırasında elde ettiği kaynakları hukuka aykırı bir şekilde kullanarak veya kendi çıkarı için kullanarak irtikap suçu işleyebilir.

Bu suçlar, toplumda güvenin ve adalete olan inancın sarsılmasına neden olduğu için ciddi biçimde cezalandırılır. Her ülkenin ceza hukuku sistemine göre bu suçlarla ilgili yasalar farklılık gösterebilir. Suçlu bulunan kişiler genellikle cezalandırılır ve bu tür suçların önlenmesi için çeşitli yasal önlemler alınır.

Rüşvet, resmî işlerde kayırma ve öne alma karşılığında bir ücret/bedel alma ya da verme olarak tanımlanır. Zimmet, bir kamu görevlisinin görevi dolayısıyla kendisine devredilmiş olan veya koruma ya da gözetimi ile yükümlü olduğu şeyi mal edinmesidir. Kullanma zimmeti ise, failin malı geçici bir süre kullanıldıktan sonra, iade etme düşüncesi ile uhdesinde tutması halidir. İrtikap suçu, kamu görevlisinin (memur, bilirkişi vb.), icra ettiği kamu görevinin kendisine sağladığı nüfuzu kötüye kullanarak mağduru yarar sağlamaya zorlaması, ikna etmesi veya mağdurun hatasından faydalanması ile meydana gelir.